به وقت نرگس های زرد (که می دانند/
هدف از زیستن بالیدن است)/
چگونه را به خاطر بسپار، (چرا را فراموش کن)/
به وقت یاسمن ها که ادعا می کنند/
هدف از بیدار شدن رویا دیدن است/
چنین را به خاطر بسپار (انگار را فراموش کن)/
به وقت گل های سرخ (که ما را اکنون و اینجا/
با بهشت شگفت زده می کنند)/
آری را به خاطر بسپار، (اگر را فراموش کن)/
به وقت همه چیز های دلپذیر/
که از دسترس درک ما دورند/
جستجو را به خاطر بسپار (یافتن را فراموش کن)/
و در راز زیستن/
به وقتی که زمان ما را از قید زمان می رهاند/
مرا به خاطر بسپار، (مرا فراموش کن).
ای. ای. کامینگز
ادامه...