درباره من
به وقت نرگس های زرد (که می دانند/
هدف از زیستن بالیدن است)/
چگونه را به خاطر بسپار، (چرا را فراموش کن)/
به وقت یاسمن ها که ادعا می کنند/
هدف از بیدار شدن رویا دیدن است/
چنین را به خاطر بسپار (انگار را فراموش کن)/
به وقت گل های سرخ (که ما را اکنون و اینجا/
با بهشت شگفت زده می کنند)/
آری را به خاطر بسپار، (اگر را فراموش کن)/
به وقت همه چیز های دلپذیر/
که از دسترس درک ما دورند/
جستجو را به خاطر بسپار (یافتن را فراموش کن)/
و در راز زیستن/
به وقتی که زمان ما را از قید زمان می رهاند/
مرا به خاطر بسپار، (مرا فراموش کن).
ای. ای. کامینگز
ادامه...
روزانهها
همهدستهها
جدیدترین یادداشتها
همهآرشیو
- تیر 1396 2
- خرداد 1396 1
- اردیبهشت 1396 5
- آبان 1395 1
- مهر 1395 1
- خرداد 1395 1
- اسفند 1394 3
- شهریور 1394 6
- مرداد 1394 1
تقویم
تیر 1396| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | |||||
| 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
| 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
| 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
| 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
| 31 |
جستجو
آمار : 29141 بازدید
Powered by Blogsky
12- پسرم کلاس پنجمی شد...
شنبه سوم مهر 95 اولین روز مدرسه، بچه های کلاس باید یک نقاشی با موضوع آزاد می کشیدند
آنچه آرمان کشیده درون خونه ی دلخواهش هست که کلبه ای واقع در وسط جنگلی سرسبز است ...
و آخرین روز اولین هفته تحصیلی سال جدید، باید مطلبی می نوشتند که در آن حدود 30 لغت از لغات درس اول فارسی شان را به کار می بردند در زیر نوشته ی آرمان را می آورم با این توضیح که کلمات به رنگ قرمز ، کلماتی است که از درس اول کتاب فارسی اش انتخاب کرده و توضیح دیگر اینکه آرمان در واقعیت، سفری یک روزه به طبیعت سرسبز جنگل لفور داشته است ولی آنچه نوشته و در زیر میخوانید از ذهن خودش هست:
