به وقت نرگس های زرد (که می دانند/ هدف از زیستن بالیدن است)/ چگونه را به خاطر بسپار، (چرا را فراموش کن)/ به وقت یاسمن ها که ادعا می کنند/ هدف از بیدار شدن رویا دیدن است/ چنین را به خاطر بسپار (انگار را فراموش کن)/ به وقت گل های سرخ (که ما را اکنون و اینجا/ با بهشت شگفت زده می کنند)/ آری را به خاطر بسپار، (اگر را فراموش کن)/ به وقت همه چیز های دلپذیر/ که از دسترس درک ما دورند/ جستجو را به خاطر بسپار (یافتن را فراموش کن)/ و در راز زیستن/ به وقتی که زمان ما را از قید زمان می رهاند/ مرا به خاطر بسپار، (مرا فراموش کن). ای. ای. کامینگز