9- Ennio Morricone

موتزارت سینما ، بالاخره بعد از آهنگسازی بیش از 500 اثر سینمایی و تلویزیونی جایزه اسکار 2016 را گرفت...

و من نه به خاطر این جایزه؛ که به خاطر پسرم ، سالها بود به فکرش بودم که در یادداشتهایی که به خاطر  پسرم به یادگار می گذارم، از انیو موریکونه هم یادی کنم...حتی اونوقتها که پسرم هنوز مدرسه نمی رفت، گاه وسوسه میشدم نامه ای برای موریکونه بنویسم و از او به خاطر اینکه بخشی از دنیای کودکی پسرم شده و به خاطر لحظات شیرینی که برای پسرم، با موسیقی اش خلق کرده و می کند و....سپاسگذاری کنم...

و می دانم که پسر کوچولوی من هیچ گاه او را فراموش نخواهد کرد، و چه بسا در شادیها و غمهای زندگیش، با موسیقی آرام بخش موریکونه همراه خواهد بود با موسیقی که برای او تصویرهایی از دنیای کودکی اش را هم به دنبال خواهد داشت...

بی شک موریکونه در دنیا طرفداران زیادی دارد ولی پسر کوچولوی من جزو کم سن و سال ترین علاقمندان اوست از اون طرفداران دو آتیشه که گاه از تهران تا شیراز و...را با موسیقی او طی می کند و هرگز از گوش دادن به آن خسته نمی شود...

آهنگ chi Mai او در سالهای پیش از دبستان و حتی حالا ساعتها آرمان را با خود همراه میکرد و می کند...

و این هم قطعه ای دیگر از موریکونه با نام  Addio colonnello، که محبوب پسر ما در ماههای اخیر است و با آن در بهشتی جاودانه به سر می برد، حسی که متاسفانه، به تصورم، هرگز نمی توانم آن را مثل پسرم دریابم .... ولی آرامش و دنیای معنوی پسرکم را می فهمم و از این بابت خوشحالم...

و تنها به عنوان یک مادر می توانم بگویم: ممنونم آقای موریکونه ، ممنونم.